De laatste tijd ben ik mij aan het verdiepen in wat ik noem ‘het nieuwe creëren’. Als ik om mij heen kijk zie ik dat oude patronen en systemen uit elkaar vallen. Ze lijken niet meer te werken. Hoe meer we proberen vast te houden aan het oude en vertrouwde tijdperk – oude energie – hoe moeilijker het leven lijkt te worden. We zijn als collectief duidelijk toe aan iets nieuws. Wat is er aan de hand? En misschien nog wel belangrijker: hoe gaan we hiermee om?
Er is een shift gaande
Het klinkt misschien wat zweverig: ik denk dat het toch haast niet meer te ontkennen valt dat er op wereldwijde schaal iets aan het veranderen is. Misschien ervaar je dit enkel (on)bewust fysiek, mentaal-emotioneel of ook energetisch. Zo kun je het gevoel hebben dat de tijd sneller lijkt te gaan of dat je sneller overprikkelt bent en meer openstaat voor de collectieve energieën. Het kan ook zijn dat je merkt dat de oude manier waarop je dingen deed niet meer lijkt te werken en dat je vastloopt. Het kan aanvoelen als een zware, drukkende en extreem stressvolle periode. Dit proces kan veel angst en weerstand oproepen. Wanneer je niet goed weet hoe je hier mee om moet gaan, kan deze energie zich (over enige tijd) gemakkelijk manifesteren in allerlei ziekten en aandoeningen.
Cycli en kalenders
Afgelopen week deelde iemand een online programma met mij. Het heet ‘From Chaos to Coherence’ van Gregg Braden en Bruce Lipton – zie link. In het eerste deel sprak Braden over de energetische shift die nu gaande is. Hij liet zien hoe verschillende natuurlijke, kosmische en dus ook aardse, biologische cycli op dit moment samenvallen. De cycli van Milankovic tonen bijvoorbeeld de relatie tussen de aarde en de zon aan en zijn zo van invloed op het klimaat. Vanuit een menselijk perspectief zouden we deze cycli kunnen duiden als tijdperken. Ook het magnetisch veld van de zon beïnvloedt de aarde. Dat komt omdat de zon niet een noord- en zuidpool heeft zoals de aarde, maar meerdere mini polen (zonnevlekken) die over het oppervlakte bewegen.
Omdat mensen ook een magnetisch energieveld hebben, ook wel bekend als een ’torus’ veld, heeft de interactie tussen de zon en de aarde ook een uitwerking op ons. Wij staan namelijk via ons energieveld in direct contact met dat van de aarde. Wetenschappers ontdekten dat wanneer de magnetische velden tussen de zon en de aarde sterk zijn, we coöperatiever zijn. Onze hartenergie, waar ons grootste magnetische veld uit voortkomt, wordt dan ook sterk. Wanneer de magnetische velden zwak zijn, dan staan we meer open voor conflict.
Ook werd er even gesproken over oude beschavingen – andere tijdperken – en de kalenders die zij gebruikten om deze shift aan te tonen. Gelukkig is er zoiets als een buffer, een transitieperiode, waardoor we de tijd hebben om ons aan te passen. De Mayakalender, die de shift aankondigde in 2012, heeft het volgens wetenschappers behoorlijk bij het rechte eind. Waar voorheen alleen niet genoeg rekening mee werd gehouden was dat de Mayakalender de buffer van 36 jaar mogelijk niet of onvolledig zou hebben weergegeven. Of onze moderne interpretatie van deze kalender is inaccuraat – dat kan natuurlijk ook. Al met al maakt dat de transitieperiode al in 1994 is begonnen en duurt tot 2030. Het is aannemelijk een verband te zien tussen deze transitieperiode en de relatief zwakkere magnetische interactie tussen de zon en de aarde. Enter de huidige ‘conflict actieve’ fase waarin de mensheid zich momenteel lijkt te bevinden.
Van het oude naar het nieuwe tijdperk bewegen
De transitie van het oude naar het nieuwe hoeft er niet één van chaos en conflict te zijn. Als we (h)erkennen wat er gebeurt, dan kunnen we er bewust voor kiezen om andere keuzes te maken. Zo wordt het een periode van nieuwe mogelijkheden en ontdekkingen. Hieronder noem ik een paar punten waarvan ik denk dat ze kunnen helpen om de overgang makkelijker te maken.
Holistisch versus lineair
De oude manier van zijn is in mijn ogen gebaseerd op lineair denken, van A > B > C. Verleden, heden, toekomst. Het gaat er vanuit dat materie en energie losstaan van elkaar, met een overgrote focus op de materie en de energie hooguit in de bijrol – of zelfs non-existent. Als je in het lineaire denken van A > B > C de uitkomst ‘C’ verandert, gebeurt er volgens deze kijk niets met ‘A’ of ‘B’. We voelen ons bijvoorbeeld depressief (A) en nemen een medicijn (B) om ons beter te voelen (C).
De nieuwere wetenschap van epigentica en kwantumfysica laten echter totaal iets anders zien: materie ís energie, alles is met elkaar verbonden en alles is op hetzelfde moment aanwezig. Er is geen verleden of toekomst. Alles is in het huidige moment aanwezig als frequentie, als energie, en dus als mogelijkheid tót expressie en manifestatie.
Het is niet meer A > B > C maar A <> B <> C <> A. Alles heeft een wisselwerking met elkaar. We gaan bijvoorbeeld inzien dat wanneer we depressief zijn (A) en een medicijn nemen (B), dit medicijn slechts symptoombestrijding is en het probleem (A) in stand houdt. We voelen misschien even verlichting (C), maar die verlichting kan niet aanhouden te bestaan als het probleem of conflict (A) niet wordt opgelost/getransformeerd. Geen (A) = geen (C). Iets bestaat bij de gratie van het ander. In dit voorbeeld zijn conflict (A), oplossing (B) en uitwerking (C) onlosmakelijk met elkaar verbonden.
In het voorbeeld van depressie en een medicijn hiervoor: de verlichting van een medicijn (C) heeft zoveel effect als het geloof erin – en dus de toestroom van energie die groter is dan die van (A). Om de depressie echter in de kern op te lossen, dien je te kijken naar de oorzaak van het probleem. Misschien werk je op een plek of zit je in een relatie die niet goed voor je is, of heb je een traumatische ervaring meegemaakt die ervoor zorgt dat je je in de eerste instantie al niet fijn voelt met jezelf. Er is altijd eerst iets in de energetische wereld dat de fysieke wereld creëert.
Samenwerking van hersenhelften
Het oude tijdperk is gebaseerd op de linkerhersenhelft. Deze maakt gebruik van lineair denken, logica, analytisch vermogen en verstandelijke functies. De linkerhersenhelft is gebaseerd op het in hokjes plaatsen van dingen. Het is waar het grootste deel van de westerse samenleving op gebaseerd is. Aangezien we steeds meer data en prikkels op ons afkrijgen wordt het haast onmogelijk om enkel met de linkerhersenhelft te werken en verwerken. Dit kunnen we nu al zien aan de toename van mensen met burn-out, depressies, concentratieproblemen en allerlei stressklachten.
In het nieuwe tijdperk wordt de wisselwerking tussen de linker- en rechter hersenhelft steeds belangrijker. De rechterhersenhelft heeft geen besef van tijd en ziet alles holistisch, verbonden met elkaar. Het is gebaseerd op intuïtie, gevoel, beelden, het nu, verbinding en verbanden leggen.
Leren omgaan met onze intuïtie kan helpen om de verbinding tussen de linker- en rechterhersenhelft te versterken. Wanneer je met je intuïtie werkt ben je altijd in het huidige moment. We krijgen informatie direct uit het veld. Dit kan doorkomen als een geluid, een (onderbuik)gevoel, een beeld of een trilling in energie. We zien eerder verbanden en kunnen zaken daardoor beter begrijpen. Vervolgens kunnen we dat wat we doorkrijgen weer met onze linkerhersenhelft gefocust en gestroomlijnd tot uiting brengen in de fysieke werkelijkheid. De linkerhersenhelft speelt dus nog steeds een rol, maar heeft niet meer de overhand.
Wilskracht en intenties werken niet meer
Wilskracht is ook onderdeel van oude tijdperk, het ‘oude denken’ en is gebaseerd op controle, veiligheid en materie. Je hebt bijvoorbeeld wilskracht nodig om dingen te doen die in eerste instantie al tegen je innerlijke gevoel in gaan. In de basis is het een veiligheidsmechanisme dat ervoor zorgt dat je kunt gedijen in de omgeving waar je bent, een omgeving die mogelijk van nature niet met je resoneert. In plaats van te zijn met het gevoel van ongemak, blokkeer je met wilskracht je gevoel, je intuïtie en je natuurlijke levensstroom. Het kost dan ook veel wilskracht (=energie) om deze blokkade in stand te houden.
Wilskracht werkt zo juist tegen je, al denkt het ego daar natuurlijk heel anders over. Juist het ego gaat over het overleven van het menselijk organisme: je lichaam. Wilskracht werkt natuurlijk prima op zichzelf. Als modus operandi echter steeds minder en minder.
Intenties zijn ook iets dat hoort bij de oude manier van in de wereld staan. Intentie gaat uit van de toekomst en is geschakeld aan wilskracht. Wanneer je een intentie zet, zeg je in wezen dat je niet oké bent met het nu en dat je het in de toekomst anders gaat doen. De ironie van deze paradox is grappig genoeg dat het alleen altijd in de toekomst blijft en je niets concreet verandert aan het nu.
Op de holistische manier van leven zijn er dingen die efficiënter werken dan intenties zetten en je wilskracht gebruiken. Die dingen zijn zoal je verbeeldingskracht gebruiken en aandacht/bewustzijn hebben voor jezelf in het hier en nu.
Je verbeeldingskracht kan je helpen om je wereld in het nu bewust te scheppen. Door in je verbeelding iets te zien en te voelen, zend je het uit in het (morfogenetisch) veld als frequentie om te manifesteren. Hoe meer aandacht je aan dat beeld geeft, hoe meer ‘vast’ het wordt in de materie. Dat is de werking van bewustzijn. Hoe meer je lichamelijk voelt dat het jouw realiteit ís, des te sneller het zich manifesteert. Aandacht hebben voor waar je je goed, tevreden, veilig, etc. bij voelt. Dat kan als expressie van alles zijn. De magie zit ‘m in het voelen in jezelf en daarmee de energie die je uitzendt – de energetische frequentie of golflengte. Dat zorgt ervoor dat jouw wereld vorm krijgt.
Je frequentie veranderen
In de kwantumfysica is dit fenomeen al langer bekend. Er is een energetisch veld waaruit alles ontstaat (zero point field). De materiële wereld komt voort uit de frequenties van dat veld. Wanneer een frequentie lang genoeg wordt uitgezonden, dan wordt de frequentie ‘vast’ en ontstaat of verandert de materie. De experimenten met ijskristallen van Masaru Emoto zijn hier een goed voorbeeld van. Emoto wist de vorm van ijskristallen te veranderen door de frequentie van het veld te veranderen.
Wij kunnen dit ook door onze gedachten en gevoelens af te stemmen op wat we willen. Je eten en drinken zegenen (of jezelf!) met de woorden ‘Ik ben’ of ‘Ik houd van je’ kan al een groots effect hebben. Je verandert je frequentie door ‘te doen alsof’. Door je verbeelding te gebruiken. Door jezelf al voor je te zien met een gezond lichaam, perfecte relatie of overvloed, wat het is waar je blij van wordt. Vraag, zonder verborgen motieven en wees omringt door het antwoord.
Conclusie
De boodschap die ik je wil meegeven is dat je geen slachtoffer bent van de situatie, hoe moeilijk of hoe zwaar het ook lijkt te zijn. Wees lief voor jezelf en durf te vertrouwen op wat je hart je zegt. Je kunt de taal van je hart herkennen omdat het altijd duidelijk, eerlijk en direct is en je een goed of rustig gevoel geeft. Een gevoel van eenvoud, vrede, verbondenheid en ‘flow’. Het is niet gebaseerd op ego en een tijdelijk gevoel van veiligheid.
We zijn allemaal stuk voor stuk de held van ons eigen leven. Ons leven dat we zelf bewust en onbewust creëren. We hoeven niet te knokken voor het goede, juiste, mooiste, beste, fijnste. Er is meer dan ego, wilskracht en de focus op de linkerhersenhelft. Durf te voelen, kwetsbaar te zijn, te luisteren naar je binnenwereld en heb vertrouwen bovenal in jezelf. Je zal zien dat er een hele wereld voor je opengaat en je niet verdrinkt, maar blijft drijven op de stroom van het leven. Zoals in de Star Wars-films wordt gezegd, zeg ik het graag als volgt: “May the power be with you.”
